روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «نامه حجاریان به شجریان» نوشت: «استاد شجریان در زندگی خود همواره جانب مردم را گرفتند و به این خاطر صدمه‌ها دیدند تا ‌حدی که ممنوع‌الصدا شدند و حتی ربنای‌شان را خاموش کردند. ایشان می‌گفتند «من صدای خس‌وخاشاکم». به‌ گمانم شما نیز به‌ مرور با این مصائب روبه‌رو خواهید شد! ».

حجاریان در ادامه نوشت: «با این وصف، اگر همچون پدر عنصر سیاست را نیز به نگاه موسیقیایی‌تان بیفزایید، مسئله دوچندان بغرنج می‌شود! بنابراین باید راه را آهسته و پیوسته طی کرد. چنان‌که می‌دانیم مرحوم استاد در آغاز راه و به دلیل نگاه‌های سنتی حاکم، از نام خود گذشتند! البته زمانه متفاوت شده است و نمی‌گویم به قول شاملو عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد... که خود نسبت به ظرایف امر آگاه هستید! ».

«سعید حجاریان» که از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ است و در سال ۹۶ نیز علیرغم کارنامه ضعیف دولت اول روحانی، از وی حمایت کرده و توصیه کرده بود که «روحانی این بار با "دسته کلید" آمده و باید به وی رأی بدهیم» پیش از این تاکید کرده بود که «اصلاح طلبان باید حرف خود را از زبان سلبریتی ها بگویند».

حجاریان در همین رابطه در مصاحبه با روزنامه اعتماد- تیر ۹۷- گفته بود: «ممکن است، مردم جملگی اصلاح‌طلبان را پس بزنند و میان هسته سخت پالایش شده و دیگر اصلاح‌طلبان تمایزی نگذارند؛ اصلاح‌طلبان در صورت قرار گرفتن در چنین وضعیتی باید سیاست‌های خود را به تعبیر مولانا از دهان غیر! مطرح کنند. به این معنا که سیاست‌های‌شان را نخست با گروه‌های مرجع جدید شامل هنرمندان، مشاهیر و... در میان بگذارند و پس از دریافت بازخوردها و اعمال تغییرات احتمالی، سیاست‌ها توسط همان گروه‌های مرجع جدید در جامعه منعکس شود. یعنی عملاً اصلاح‌طلبان در این فاز در پشت صحنه قرار بگیرند».

بر همین اساس در سالهای گذشته اصلاح طلبان از وجهه عامه‌پسند و پوپولیستی برخی سلبریتی‌ها برای جمع‌آوری رأی استفاده کردند.

حجاریان صراحتا اعلام کرده بود که سلبریتی ها باید «سپر بلای اصلاح طلبان» باشند. استفاده ابزاری اصلاح طلبان از هنرمندان تا جایی پیش رفت که «رضا صالحی امیری» وزیر ارشاد دولت یازدهم، پای صندوق رأی انتخابات ریاست جمهوری ۹۶، در گفت‌وگویی در لحنی کنایه‌آمیز به جناح رقیب گفت: «من به کاندیدای عزیز رقیب پیام می‌دهم اگر نیاز به هنرمندان داشتی به من پیغام می‌دادی من برایت می‌فرستادم!». اظهارات توهین آمیز صالحی امیری موجی از انتقاد را میان هنرمندان برانگیخت.

چند ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری ۹۶، کمپین «من پشیمانم» توسط برخی سلبریتی های حامی روحانی تشکیل شد. جالب اینجاست که اصلاح طلبان، در واکنش به این کمپین، سلبریتی ها را با القاب و عبارات توهین آمیز از جمله «ستاره های حلبی»، «قورباغه»، «فاقد شعور سیاسی» و...خطاب قرار دادند.

حالا همان طیفی که سلبریتی ها را قورباغه و ستاره حلبی نامیده بود، با فرصت طلبی در پی آن است تا خانواده شجریان را به ابزاری برای مطامع سیاسی و قبیله ای خود تبدیل کند.

این در حالی است که «همایون شجریان» پس از درگذشت پدرش صراحتا اعلام کرد که «سوگ پدرم را کارزار کشمکش‌های سیاسی نکنید».

نفاق جریان اصلاحات و عملکرد برخی افراد از جمله «سعید حجاریان»، «محمد خاتمی»، «مصطفی تاجزاده»، «عباس عبدی»، «فیض الله عرب سرخی»، «محسن آرمین»، «مجید انصاری»، «محمدعلی ابطحی» در دهه ۶۰، حکایت مفصلی دارد که از حوصله این نوشتار خارج است.

برای نمونه، «عبدالله علیخانی» تهیه‌کننده سینما- آذر ۹۳- گفته بود: «تا چند سال پس از انقلاب، هنوز فیلم‌های خارجی در سینماهای ایران پخش می‌شد و برخی از آن فیلم‌ها نیز در اختیار بنده و دیگر تهیه‌کنندگان بود... در سال ۶۳ ‌ضرب‌الاجلی تعیین کردند که مطابق با آن، باید مدارک فیلم‌های خارجی را به وزارت ارشاد ارائه می‌کردیم؛ اما زمان لازم برای این کار بسیار اندک در نظر گرفته شده بود و امکان چنین اقدامی در این زمان کوتاه نبود».

علیخانی در ادامه گفت: « ما ۲۰، ۳۰ نفر بودیم که به وزارت ارشاد رفتیم و درباره این مهلت اندک اعتراض کردیم. بعد از این بود که ‌یکباره از دفتر مدیرکل وقت حراست وزارت فرهنگ و ارشاد، در دفتر من ریختند و من را به حراست وزارت فرهنگ و ارشاد ـ که یک طبقه پایین دفتر وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود ـ بردند و برای مدت یک هفته حبس کردند. البته تنها من نبودم و اشخاص دیگری را هم گرفتند...در این مدت، بنده را جوجه کبابی (یک روش خاص که فرد را مانند جوجه می‌بندند تا مضروب نتواند از ضربه بگریزد) کردند. علاوه بر این، کف پایم شلاق می‌زدند و می‌گفتند، روی موزاییک راه برو تا خونمردگی به وجود نیاید. باورم نمی‌شد که در وزارت فرهنگ و ارشاد چنین اتفاقی برای من می‌افتد».

نکته قابل توجه اینجاست که وزارت ارشاد در آن سال تحت سیطره مطلق طیف چپ و امثال سیدمحمد خاتمی، مصطفی تاجزاده، امین زاده، عباس عبدی و فیض‌الله عرب‌سرخی بود. مسوول وقت حراست ارشاد هم که شخصا این تهیه‌کننده را شلاق زد، کسی جز فیض‌الله عرب‌سرخی، عضو سازمان مجاهدین انقلاب و از طیف رادیکال اصلاحات نبود. قوه قضاییه وقت هم از قضا تحت قدرت شیوخ جریان چپ چون موسوی اردبیلی، موسوی خوئینی‌ها و حسین موسوی تبریزی بود.

ماجرای مخالفت های محمد خاتمی و تاجزاده با ویدئو نیز داستان مفصلی است.

طیف اصلاحات با همان شیوه ای که شجریان را به سپری بلای خود تبدیل کرد، حالا در پی آن است تا همان شیوه را درباره پسر وی اجرا کند.